Ik ben Scrabble v.d. Loopakker.

Mijn Stamboom naam is Orange Caipirinha-Ice van de Loopakker. 

Zoals Pomm al vertelde in haar verhaaltje, de Pommekes, dat ik even op vakantie was geweest en dat ze me kwijt waren.

Laatst ben ik met het baasje en het vrouwtje op stap geweest, wist natuurlijk niet waar naar toe.

Dat is hier altijd een verrassing, als we op stap gaan.

De ene keer gaan we wandelen of fietsen of zwemmen of balletjes gooien of naar het strand of naar het terras, ijsje likken, je weet het hier nooit.

Deze keer was het toch best wel ver reizen.

Nou is dit voor mij geen nieuwe ervaring, heb al heel wat afgereisd, ben in al heel wat landen geweest.

Welke weet ik niet meer, maar het was wel heel ver, wel leuk en gezellig, weer eens wat anders, toch.

Ik heb ook al  heel veel prijsjes voor het baasje en het vrouwtje gewonnen, ben ik goed in, in showen.

Doe dan net als het baasje, we gaan er voor en wij zijn de beste, soms lukt dat, maar niet altijd.

Ik denk dat er te veel honden zijn, minder kans natuurlijk.

Maar het is altijd gezellig, vooral als we blijven slapen, mag je op het bed slapen en in het restaurant krijg je allemaal lekkere snoepjes.

Maar ik was met het baasje en het vrouwtje onderweg naar……..

Ik wist het, Pomm, Nyah en Vájen hebben het al zo vaak verteld dat ze daar geweest waren bij Thijs en Jeanette.

Zo, dat zit wel goed dacht ik, als het klopt wat die dames allemaal verteld hebben.

Kletsen, dat kunnen ze hier wel, maar eerst zien dan geloven.

Eerst moest ik even kennis maken daar binnen.

Maar geen knappe heren aanwezig.

Wist natuurlijk donders goed wat ik hier kwam doen, daar maak je mij niets meer wijs over.

Heb maar even kennis gemaakt met de dames, net als bij ons, kletsen en nog eens kletsen.

Toen gingen we naar buiten, moest eerst even een plasje doen.

Ik hoor ze het nog zeggen Jeanette, kom Scrabble eerst plasje doen en dan mag je naar je nieuwe vriend.

Daar hadden ze ook al een grote speelplaats net als bij ons.

Was natuurlijk zo klaar en ik maar kwispelen met mijn staart, opschieten, kan niet meer wachten.

Ja hoor, daar kwam het aan.

Het waren er wel drie,  van die knapperds.

Boucheron was er ook bij, die ken ik natuurlijk nog, vriend van Vajén en Nyah.

Maar die andere twee die ken ik niet.

O, moet ik natuurlijk kiezen.

Heb ze is even heel goed bekeken en af gesnuffeld.

Toen hebben we even gespeeld in de speelweide en geravot.

Maar bij eentje kon ik mijn oogjes maar niet van af houden.

Hij was lief, knap, stoer en zag er heel sterk uit, net als bij ons, Cain en Gibbs.

Dit is mijn nieuwe vriend……..

Boulahrouze –  “Zampansar Teguila Gold”

Komt helemaal uit Spanje.

Kijk nou zelf, daar loopt het water toch van in je bek.

Baasje vindt ze alle bij leuk.

Jonge vent, maar wel lekker, toch.

Ik vindt hem super-gaaf-cool.

Natuurlijk mocht ik een paar daagjes logeren.

Tot ziens baasje en vrouwtje, ik vermaak me hier wel.

Ik heb natuurlijk daar een mega super tijd gehad dat begrijp je wel, zowel letterlijk als figuurlijk of zoiets.

Heb ik van het baasje geleerd, is zoiets van…… weet het niet meer maar het was gezellig.

Aan alles komt een eind, maar heb net als Vajén en Pomm een leuke foto van hem.

Thuis moest ik natuurlijk alles vertellen op de roddeltafel.

Bij ons in de speelweide staat een hele grote ronde tafel en dat noemen wij de roddel tafel of zeg maar de klets tafel.

Daar wordt alles verteld, wat wij allemaal meemaken, gaaf hé.

Nu begint natuurlijk het wachten tot de dag is aangebroken.

Op een morgen moest ik met het vrouwtje naar, “de niet mijn vrienden”, de dokter.

Spannend, daar kunnen ze precies zien of er puppy’s in mijn buikje zitten.

Moest ook weer even op de weegschaal.

Zo, niet erg charmant, 10 kilo aangekomen.

Kijk, wij dames houden niet van te veel gewicht, moet er dadelijk ook weer af, een heel gedoe altijd.

Volgens de dokter, was een mevrouw, zijn het er niet zoveel, OK.

Normaal doet dokter Gerard dat, maar die had het heel druk, jammer, vrouwtje vindt hem leuk.

Dokter Gerard is daar heel goed in en heeft het bijna altijd goed, hoeveel puppy’s er in de buik zitten.

Nou ja, we wachten maar af, maar ik krijg puppy’s dat is zeker.

Hiep, Hiep, Hoera, was ik bijna vergeten.

Heb het baasje meteen gevraagd om mijn vriend, Boulahrouze een whats-appie te sturen.

Heb er ook een terug gekregen, hij was super blij en kreeg een likje, lief hé.

Hij is nog een jonge vent en heeft het nog niet zo vaak gedaan, zegt hij.

Boeide mij niet, ik vindt hem knap.

De daagjes en de weekjes gingen voorbij en mijn buikje werd steeds dikker en dikker.

Zijn er niet zoveel, mevrouw de dokter, nou volgens mij zijn het er heel veel.

Soms heb ik een hard buikje en dat ligt niet altijd even lekker.

Ó Ó, er komt ook al melkkie uit mijn tietjes, dan duurt het vaak niet meer zo lang.

De laatste daagjes zijn het zwaarst, soms duurt het kort en soms ben je dagen aan het ijsberen.

Waar zal ik gaan liggen en waar zal ik gaan staan, wordt er gek van.

Eindelijk was het dan zover.

Ben heel sterk geweest toen de puppy’s kwamen.

Heb natuurlijk al eens vaker puppy’s gekregen, dus weet wel een beetje wat er komen gaat.

Een paar, mooi niet.

4 reutjes en 4 teefjes.

Namen hebben ze nog niet, maar ik noem ze, “De Scrabbelkes”.

Kijk, ik Scrabble en Boulahrouze hebben dit toch maar mooi weer gefikst.

Ga hem gelijk een whats appie sturen, wat zal hij trots zijn, mijn knapperd.

Baasje zegt dat er nog 1 jongetjes, nog geen nieuw baasje heeft gevonden.

Eerst gaan we 8 weken genieten van mijn Scrabbelkes.

Probeer jullie op de hoogte te houden van mijn Scrabbelkes.

Likje van Scrabble en Boulahrouze…………

————————————————————————————————————————————–

Feestje.

Ze zijn al weer bijna 2 weekjes oud, bijna.

Het gaat goed met de Scrabbelkes.

Heb ook nog een leuke kaart van mijn vriend, Boulahrouze gekregen.

Hij had er een heel lief verhaaltje op geschreven.

Kreeg het er een beetje warm van, echte liefde dat is zeker, ik en Boulahrouze.

Hij kijkt iedere dag naar mijn Scrabbelkes, dikke vette lik van mij.

Ga hem een mooie foto sturen van mij en van de Scrabbelkes.

Vrouwtje zegt dat ze niet genoeg aankomen.

Misschien is mijn melkie niet goed, vast wel.

Maar daar weten ze hier wel iets op.

De hele dag staat het vrouwtje met de fles klaar en in het weekend doet het baasje het.

Ook worden ze iedere dag gewogen.

Nog niet genoeg grammetjes, dus maar weer al die flesjes.

Zou mijn melkie dan toch niet goed zijn.

Ze liggen de hele dag te tutteren die Scrabbelkes van mij.

Vrouwtje zegt dat het goed komt en anders geven we gewoon nog meer flesjes.

Nou een heel gedoe met die flesjes, maar als de Scrabbelkes niet genoeg aankomen, moet het maar.

Ze moeten toch groot en sterk worden, toch.

Eentje wilden het flesje niet, vindt ze niet lekker zeker.

Baasje heeft even baasje gespeeld.

Scrabbeltje zei hij, drinken anders, grapje.

Wat hij gedaan heeft weet ik niet maar opeens daar ging het Scrabbeltje aan het drinken en dronk toen een beetje te veel, en toen kwam er allemaal melkie uit het neusje.

Stop, riep ik nog.

Heb ze helemaal afgelikt en lekker warm tegen me aan gedrukt, dat doen moeders.

De volgende dag was ze 50 gram aangekomen en ik en het vrouwtje blij.

Zeg het toch, alles komt goed.

Vorige week was het heel warm.

Mocht ik wat vaker naar buiten om even af te koelen.

Vrouwtje had even op de Scrabbelkes gelet, lief hé.

Heb toen een heeeel groot gat in de speelweide gegraven, is lekker koel aan het buikje.

Sávonds krijg ik bezoek van Miami, die moet nog een beetje in het huis van alles leren.

Miami is ook nog maar een puppy, 4 maanden.

Mag ze heel even aan de Scrabbelkes ruiken en likken, als het vrouwtje flesje aan het geven is, vindt ze leuk die Miami.

Ze heeft alles heel snel door, die Miami, ze heeft nog nooit een plasje binnen gedaan, knap hé.

Plaatje die Miami, is een dochter van Gibbs en Pomm.

Mijn puppy’s worden net zo mooi als Miami, heb tenslotte toch een knappe vriend, Boulahrouze, toch.

Vandaag is het feest, Gibbs wordt 5 jaar.

Als hier bij kennel vd Loopakker iemand jarig is wordt hij de hele dag verwent, wij ook maar de jarige job ietsjes meer.

S’morgens met het vrouwtje koffie drinken, met snoepjes natuurlijk.

Vanavond is hij met baasje samen naar het Maasdal geweest.

Wat ze daar gedaan hebben weet ik niet, maar die zal best wel verwent zijn die Gibbs.

Baasje en Gibbs zijn hele dikke vrienden, mannen onder elkaar, snappen wij vrouwen toch niets van.

Binnenkort komen de nieuwe baasjes op bezoek, ik verheug me er al op, is altijd een hele gezellige dag.

Hoop dat er ook weer kleine kindjes bij zijn, die vindt ik altijd zo lief.

Vrouwtje heeft weer kiekjes gemaakt van de Scrabbelkes.

Likje van Scrabble en Boulahrouze…………

—————————————————————————————————————————————-

Visite en een nieuw trucje…….

Al weer bijna 3 weekjes zijn mijn Scrabbelkes.

Het gaat snel, veel te snel, vindt ik, ikke mama Scrabble.

De dagen vliegen voorbij.

Komt zeker dat we het er maar druk mee hebben.

Nog iedere dag de flesjes, hele dag flesjes, s’nachts flesjes, 7 dagen in de week flesjes.

Ik zou geen flesje meer kunnen zien, maar de Scrabbelkes wel, die tutteren er lekker op los.

Maar ze groeien als kool van al die flesjes en een beetje van mezelf.

Gisteren hebben ze pap in het flesje gehad, vinden ze ook lekker die Scrabbelkes.

Is een beetje vaste voeding zegt het vrouwtje.

Die heb ik niet van mezelf, of toch wel, neeeeee, kan niet Scrabble, niet zo raar denken, komt zeker van de zon.

Ook dat kan niet, ben bijna de hele dag binnen.

Deze week was baasje aan het sproeien, nou dan moet je maar eens komen kijken, feest in de tent.

iedereen wordt nat, of je wilt of niet.

Dat gespuis buiten, vinden dat helemaal niet erg.

Vooral Gibbs en Cain, die recht voor die dikke straal water staan, vinden ze cool zeggen ze.

Ik niet, ik vindt water heerlijk maar ik mag niet nat worden anders worden de Scrabbelkes ook nat en dat mag niet, worden ze ziek en dan moeten we weer van voor af aan beginnen met al die flesje, nee dank je.

Deze week was er visite, onze jongste, Miami.

Scrabble mag ik ook even bij jou Scrabbelkes?

Ach die Miami, ze kan dat zo lief vragen, dat je natuurlijk geen nee kan zeggen.

Ze is zelf ook nog maar een puppy.

Heb je geen vieze voetjes Miami, heb net alles schoon.

Nee mama Scrabble, vrouwtje heeft me net gekamd en lekker ruikje op gedaan.

Kijk, geen ruikje maar wel gekamd, gefopt.

Als je het maar vriendelijk vraagt. mag je alles, bijna alles, toch.

Wat zijn die lief en wat zijn die zacht en wat zijn die klein en wat zijn die……. ik vindt ze super.

Daar wil ik wel de hele dag mee spelen.

Ik ga hier wonen.

Sinds kort moet ik s’nacht buiten slapen, nou buiten, met mama Pomm samen in een heerlijk klein huisje.

Wel gezellig, hoor je s’morgens die pas geboren kleine vogeltjes.

Heb laatst alle kleine nieuwe vogeltjes zien uit vliegen, voor de eerste keer, goed hé.

Nou Miami nu moeten ze weer slaapje doen, OOOOOO nu al.

Morgen kom ik weer spelen mama Scrabble, ok.

Niet elke dag Miami, als ze wat groter zijn mag het wel.

Ben er wel een beetje moe van, maar wat zijn ze lief die Scrabbelkes.

Vrouwtje roept, gaan we samen effen wat drinken, Miami.

Mag van het vrouwtje altijd even aan de tafel zitten op de stoel, gezellig samen met het vrouwtje koffie drinken.

Ikke een papje en het vrouwtje een bakkie.

Maar goed dat het baasje niet thuis is, mag niet van het baasje op die duren stoelen, zegt hij.

Maar baasje is werken, dus mag het wel, ikke Miami, die bofkont.

Zo, zo, ben er moe van, tijd voor mijn middag dutje.

Ja, puppy’s moeten s’middags een slaapje doen, van rusten en goed eten wordt je een heeeeele grote sterke Golden retriever.

Zo die kleine Miami slaapt.

Nog meer mee gemaakt deze week, weinig.

Heb een nieuwe manier gevonden voor te voeden, als je ligt zie je niet veel en nu wel, slim hé.

Wel gaat hier iedere dag de telefoon, wie nu weer zegt het vrouwtje dan.

Nou, in mijn eerste verhaaltje had ik verteld dat er nog twee reutjes geen baasje hadden gevonden.

Nou, dat had ik beter niet kunnen vertellen.

Daarom ging die telefoon zo vaak.

Gelukkig hebben ze allemaal een baasje gevonden.

Als het nu zondag is, is het Vaderdag, baasje, Cain en Gibbs even aflikken, maar dan die zondag komen de nieuwe baasjes, gezellig.

Stuur mijn vriend Boulahrouze ook even een berichtje, hij is ook pappa, die knapperd van mij.

Moeten ze allemaal een kleine knuffel meebrengen voor de Scrabbelkes.

Ik denk dat we dan ook naar het speelparadijs verhuist zijn, super.

Nog even geduld, Scrabble, zo hier.

Vrouwtje heeft natuurlijk weer heel veel kiekjes gemaakt.

Tot over een tijdje, vertel ik jullie over de eerste knuffeldag.

Likje van Srabble.

———————————————————————————————————————————–

We zijn verhuisd.

 

Het is alweer even geleden met het verhaaltje over ikke Scrabble en de Scrabbelkes.

Geen tijd, te druk, te warm is altijd de beste smoes, sorry.

Afgelopen vrijdag zijn de Scrabbelkes alweer 5 weekjes geworden.

Het gaat uitstekend met de Scrabbelkes.

Ze groeien als kool, hebben ze zeker van al die flesjes, vast wel.

Geen flesjes meer, het was ook een keertje genoeg met al die flesjes.

Ik blij en vrouwtje nog veel meer blij.

Nu krijgen ze vleesje, brokjes en papje.

Papje, niet uit het flesje maar in een bakje.

Al de Scrabbelkes kunnen al uit een bakje eten, net als grote honden.

Vorige week zijn we verhuisd naar het speelparadijs of iets langer geleden, ik weet het niet meer, maar we zijn verhuisd, dat is zeker.

Super vet cool, daar praten Vájen en Pomm ook altijd van.

Ik heb dit al eens vaker meegemaakt, dus wist wat ons te wachten stond.

Lekker veel plaats, knuffels in overvloed en de hele dag een muziekje op de radio.

Nou begrijp ik daar geen bal van, wat die meneer op de radio allemaal verteld, maar de muziek is gezellig.

Soms gaat hij heel hard, moeten de Scrabbelkes aan wennen zegt het vrouwtje.

Nou, voor mij hoeft dat niet, ik hou van rust in de tent.

Vorige week moesten de Scrabbelkes leren op het krantje, plasje en poepje doen.

Nou, dat hadden ze zo door, maar nu moeten ze leren op het bakje, plasje en poepje doen.

Soms gaat het nog wel eens mis, maar bijna altijd doen ze het allemaal op het bakje.

Ik ruim het dan maar snel op, ziet het vrouwtje het niet, toch.

Scheelt een heleboel werk voor ikke Scrabble en het vrouwtje.

Zoals ik al verteld heb was het afgelopen zondag de eerste knuffeldag.

Ze hebben een weekje langer moeten wachten omdat het Vaderdag was.

Voor velen net een weekje te lang.

Het was super mooi weer en alle nieuwe puppy eigenaren waren er, en op tijd, hadden er zin in zeker.

O nee, een family was op vakantie, net als ik toen bij mijn vriend Boulahrouze.

Ook de kids waren er en hebben een super middag met de Scrabbelkes gehad en buiten mochten ze spelen met de grote honden in de speelweide.

Vindt dat gespuis daar buiten wel leuk, lekker stoeien met de kids.

Iedereen had een super mooie knuffel bij, heb ze meteen allemaal getest.

De eerste knuffeldag hebben we altijd een verrassing, beschuit met muisjes, daar ben ik dol op.

Als er over blijven, en er blijven er over, daar zorgt het vrouwtje wel voor, krijgen wij er ook een.

Beschuit met muisjes is mijn favoriete snoepje, als ik er aan denk, loopt het water in mijn bekkie.

De knuffeldag vloog weer voorbij en we hadden allemaal de pijp leeg, of te wel moe, Pffffffff.

Heb de hele dag op en neer gelopen van buiten en dan weer naar binnen, moest alles blijven controleren, zodat er niets mis ging.

Ja soms gaan de mensen staan bij de Scrabbelkes en dat mag niet, omdat ze dan misschien per ongeluk op mijn Scrabbelkes gaan staan.

Op je gat gaan zitten zegt het baasje dan, van het baasje nemen ze dat wel aan, die praat wel een boek vol op de knuffeldag, vindt hij leuk denk ik, die baasje.

Ook de Scrabbelkes waren moe, zijn de hele dag verwent en zijn heel veel keer geaaid.

Dan is het toch wel een drukke dag zo en dat gespuis, je weet wel, de rest van de viervoeters hier, zijn ook allemaal op visite geweest.

Ja, als de Scrabbelkes gegeten hebben, blijft er altijd wel iets over, mag ik mama Scrabble de bakjes leeg likken.

Heb ik toch helemaal gemist met die dag, heeft Miami alle bakjes leeg mogen likken.

Was ik net buiten zeker, lekker is dat, die Miami.

Buiten, ja buiten, wat een hitte.

Baasje zegt dat het meer als 30 graden wordt, weet niet hoeveel 30 graden is maar heel heet.

Wij kunnen de jas niet even uit doen, mensen wel, bof konten.

Gelukkig is het in het speelparadijs niet zo warm als buiten.

Vrouwtje heeft overal blaasmolens neer gezet, heel veel, lijkt wel een wind-molen-park.

Wel lekker zo’n windje, scheelt al een beetje.

De Scrabbelkes hebben er niet zo veel last van, gelukkig.

Er wordt hier alles uit de kast getrokken dat wij niets te kort komen, dat is dan wel weer, wel fijn.

Ook buiten heeft het baasje van alles voor ons gemaakt.

Hij kan het laten regenen, wanneer hij maar wil, knap he.

Als de zon heel heet is, regent het bij Kennel vd Loopakker, slim van die baasje.

In de speelweide hebben we ook een zwembad met heerlijk ijs koud water, komt uit de grond zegt het baasje, ok.

Als het zonnetje s ávondts weg is en het een beetje koeler is, mogen de Scrabbelkes naar buiten, heerlijk op het gras, vinden ze super.

Spelen met Miami en de andere dames.

Is wel heel romantisch zo ’s avonds, lampjes aan, alles lekker rustig, lekker brokjes met vleesjes gehad, moet ik altijd even aan mijn vriend Boulahrouze denken, ik mis hem wel.

Misschien dat we er nog een keertje naar toe gaan of misschien komt hij wel hier, dat zou vet zijn.

Nog een weekje en dan komen de nieuwe mensen weer, gezellig.

Hoop dat het dan niet zo warm is, we zien wel.

Hebben we toch weer even geklets.

Ga het vrouwtje vragen of ze met die hitte ook nog wat kiekjes gemaakt heeft, vast wel.

 

Likje van  Scrabble en de Scrabbelkes.

—————————————————————————————————————————————

Tijd om te gaan, met blijdschap en een traantje…….

 

Het is vandaag Zondag, dat weet ik want gisteren was het baasje de hele dag thuis en dan moet hij klusjes doen en vandaag, de dag er na is het altijd zondag, rustdag.

Had vandaag niet zo veel te doen en dacht, ga maar weer eens een verhaaltje vertellen, over mijn Scrabbelkes.

De afgelopen weken zijn snel voorbij gegaan.

We hebben wat af gepuft, wat een hitte.

Arme honden moedertje, die nog kleine puppy’s moeten krijgen.

Ik wens ze veel sterkte.

Zoals ik in het vorige verhaaltje al vertelde, hier regent het, wanneer we maar willen, heerlijk zo’n buitje, dus voor ons wordt goed gezorgd.

De Scrabbelkes liggen met dat warme weer, heerlijk koel in het speelparadijs.

Ze vermaken zich daar wel, want ze zijn maar druk met de schommel en de tunnel, vinden ze helemaal super.

Vrouwtje zegt, is de beste investering die we gemaakt hebben, moeilijk woord, investering, zeg maar, met centjes gekocht.

Soms gaat het een beetje te hard en dan valt er wel eens een Scrabbelke om.

Maar gelukkig heeft er zich nog geen Scrabbelke pijn gedaan.

Als het niet zo warm is mogen ze naar buiten, in de speelweide.

Heeft het baasje speciaal voor de Scrabbelkes gemaakt, gaaf hé.

De Scrabbelkes kennen dat al heel goed, als het poortje van het speelparadijs open gaat rennen ze heel hard naar de speelweide, baasje en vrouwtje kunnen ze niet bij houden, grappig, zo hard kunnen mijn Scrabbelkes al rennen, nou ja, het is meer huppelen, grappig om te zien, die Scrabbelkes.

In het zand gaatjes graven, vinden ze vet-gaaf-cool, zegt het baasje altijd, maar dat wisten jullie al.

Vorige week moest het baasje gras maaien en met een machine, waar heel veel lucht uit komt, bladblazer noemt hij dat en dan weer met een machine waar heel veel water uit komt,  en die dingen maken heel veel lawaai.

Moesten ze in het begin wel even aan wennen maar nu vinden ze het het heel gewoon.

Soms spuit het baasje heel hoog en dan is het net of het water waait, vinden de Scrabbelkes super, lekker fris.

Training noemen ze dat hier.

Ja, want als de Scrabbelkes naar de nieuwe baasjes gaan moeten ze op alles voorbereid zijn.

Nou, ik vindt dat de Scrabbelkes al heel veel geleerd hebben.

Ikke, mama Scrabble heb mijn taak er bijna op zitten.

Ik mag niet zo vaak meer bij mijn Scrabbellkes, ze mogen niet meer tutteren bij mij, doet een beetje zeer.

Ze zijn ook al zo groot geworden, de zwaarste weegt al meer als zes en halve kilo, zegt het vrouwtje.

Ze eten al heel veel brokjes met vleesje en sávonds krijgen ze nog een papje, zijn ze dol op en dan mag ik de bakjes uit likken, als er nog wat over is maar daar zorgt het vrouwtje wel voor.

Zo kan ik ze toch nog even zien en knuffelen.

Buiten zie ik ze ook elke dag, geniet er zo van, als ze aan het spelen zijn in de speelweide, ben dan heel trots.

Ga dan altijd een rondjes rennen, kunnen de anderen zien dat ze van mij zijn.

Laatst had het vrouwtje iedereen gefopt op Fase Book.

Ze had er een foto op gezet waar de Scrabbelkes heerlijk in het mandje lagen, maar ze lagen precies voor de spiegel.

Het was net of er 16 Scrabbelkes lagen.

Suffie, ik heb maar 8 Scrabbelkes, maar het was net of het er 16 waren, gefopt.

Natuurlijk, mensen weer bellen en mailen, hebben jullie nog meer Scrabbelkes over, grapje.

Helaas, al de nieuwe baasjes zijn bekend en ik, baasje en het vrouwtje zijn heel tevreden over de nieuwe baasjes.

Ze hebben dan ook best lang moeten wachten maar het is het wachten waard.

Iedereen is dol blij met hun toekomstige Scrabbelke.

Sommigen hebben al een naam bedacht, super mooie namen voor mijn Scrabbelkes.

Vorige week was het weer knuffeldag bij ons.

Dit keer moesten ze iets eerder komen want de laatste knuffeldag is een hele drukke dag.

S’morgens hebben ze de hele morgen geknuffeld met de Scrabbelkes en natuurlijk met ons.

Was weer poep gezellig.

Sommige vonden het wel heel gezellig, volgens mij blijft die slapen.

Smiddags zijn we met ze allen naar Petsy Motion in Deurne geweest, je weet wel bij Hans en Anja, waar ze die heerlijke snoepjes hebben en nog heel veel honden dingen.

Hiep Hiep Hoera, ze zijn dit jaar, best dieren speciaalzaak van Nederland geworden, goed hé.

Geen wonder, het is toch een feest om daar heen te mogen.

Zelf wij honden komen er graag.

Het is niet alleen voor honden maar voor alle huisdieren en als je nog iets speciaals wil voor in je hokje, hebben ze ook.

Altijd krijg je daar een snoepje, wel even vragen, zelf pakken mag niet van  Hans en Anja.

Hadden nog hoog bezoek, Ethel uit Zwitserland met Marley stonden zo maar ineens op de stoep die morgen, verrassing.

Marley kennen we natuurlijk wel, is een zoon van Nayh en Boucheron, knappe vent, komt zeker door die sneeuw en bergen daar.

Boucheron komt ook van kennel My Love of Splendor.

Daar hebben ze allemaal van die knappe kerels, zoals mijn vriend Boulahrouze.

Nog meer hoog bezoek deze week.

Jeanette en Thijs zijn geweest.

Altijd gezellig als die twee komen.

Baasje en vrouwtje moeten dan heeeeel veel kletsen met Jeanette en Thijs.

Joost mag het weten waar die het allemaal over hebben, maar een ding weet ik wel, ze kwamen niet alleen kletsen, maar naar mijn Scrabbelkes kijken.

Baasje heeft ze een voor een op de tafel gezet, in show stand noemen ze dat.

Baasje heeft ze dat geleerd, niet voor te showen, maar dat de nieuwe baasjes hun nieuwe Scrabbelke makkelijk kunnen kammen en borstelen, slim hé.

Kijk, een Scrabbelke die op de buik ligt, kun je niet kammen en borstelen, dus hebben we ze geleerd, om netjes te gaan staan, zo is dat.

Vrouwtje heeft er kiekjes van gemaakt, heel veel.

Nou, nou, wat een gedoe allemaal, nog eens verzetten en nog eens kijken en nog een kiekje maken en nog maar eens kijken, kijk ik weet dat ze mooi zijn maar dat zie je ook meteen, toch.

Die mensen zijn bij het kiezen heel kritisch, of zo iets, moeilijk woord, effe aan Kane vragen, is de slimste hier zeggen ze, ze kijken heel goed of alles er op of aan zit, snap je.

Nou ik weet zeker dat er alles op en aan zit.

En weet je,er valt niets te kiezen want zoals ik al vertelde, alle Scrabbelkes hebben al een nieuwe baasje.

Jeanette en Thijs vonden ze geweldig.

Vinden dat natuurlijk heel belangrijk, of mijn vriend Boulahrouze, mooie Scrabbelkes heeft gemaakt, dat snap ik natuurlijk wel, maar ik zal jullie wel even uit de dromen helpen, ikke Scrabble en Boulahrouze, wij maken dat wel.

Eentje, of eigenlijk wel een paar, vonden ze bijzonder mooi en wilde die wel meenemen, sorry, kan  niet.

Het was weer heel gezellig met die twee en Jeanette bedankt voor de mooie bos bloemen voor het vrouwtje en de heerlijke snoepjes voor ons, likje van mij.

a.s. Dinsdag komt het raad van Beheer, dan krijgen alle Scrabbelkes een chipje en moet DNA afgenomen worden.

Weet niet wat dat allemaal betekent, maar dat zijn regeltjes die de mensen bedacht hebben.

Een tijd van komen en een tijd van gaan.

Eind van de week zullen de eerste Scrabbelkes naar hun nieuwe baasje gaan.

Nou heb ik dat natuurlijk al eens vaker meegemaakt maar het zal wel weer heel moeilijk worden.

Moeten we weer de nodige traantjes laten, ikke en het vrouwtje.

Vrouwtje is dan heel verdrietig, maar ik denk ook een beetje van blijdschap.

Mag ook wel, wat een werk hebben we verzet in al die weken, ikke, vrouwtje en baasje en natuurlijk de hulp van al mijn vrienden hier.

Als je alleen eens allemaal optelt wat we allemaal gedaan hebben:

– flesjes klaar gemaakt.- kleedjes verschoond.- poepjes opgeruimd.- kraamkistje verschoond.- papjes gemaakt.

– brokjes met vleesje gemaakt.- poep bakjes verschoond. – naar buiten en weer naar binnen. – koffie gezet. – beschuit met muisjes gemaakt. – bakjes afgewassen. – in de auto ritjes gemaakt. – dierenarts. – raad van beheer. – telefoontjes. – gemaild. – fase-book. – internetten en ga zo maar door.

Maaaar, we doen het met plezier en vooral met passie.

Baasje heeft nog een leuke foto gemaakt voor alle lezers, dan begrijp je waarom…..

Natuurlijk zie ik alle nieuwe baasjes nog, sommige wat later omdat die op vakantie zijn, lekker, geniet ervan, want als jullie thuis komen wacht je nieuwe vriend op je en die is er helemaal klaar voor.

Natuurlijk de kiekjes, de kiekjes in stand blijft nog een verrassing.

 

Likje van, ik en mijn vriend